پارک حرم

عاشق امام رضا(علیه السلام) است؛ از همان یک سالگی اش توی حرم با هم بازی می کردیم؛ زیارت من هم فقط بازی کردن با سید و خوش گذشتن به او بود.

توی دارالحجه یک سراشیبی مخصوص ویلچری هاست برای این که سوار آسانسور بشوند؛ آن جا سرسره ی اختصاصی سید است که ماشین بازی و سرسره بازی و... می کند.

آخرین باری که رفته بودیم می گفت:« مامانی، کاش این تیکه رو می کندیم و می بردیم خونه ی خودمون!»

مامان وباباهای مهربون خاطره ی خوب و شیرین دوران کودکی خیلی مهمه؛ به امید روزی که خادم های حرم هایمان خدای نکرده به جای دعوا کردن بچه ها به آن ها اسباب بازی هدیه بدهند وبه آن ها بگویند:« به پارک حرم امامتون خوش آمدید.»