چه حیف!

بی انصافی است که آدم فقط انتقاد کند و خوبی ها را نبیند؛ 80% موارد عالی بود وروی آن فکر شده بود. تفریح سالم، بی گناه و لذت بخش.

انواع ورزش ها و سرگرمی که فکرش را بکنید: بدمینتون، تنیس،پینگ پنگ، تیراندازی باتفنگ بادی، دارت، تیر اندازی با تیرکمان، بولینگ با توپ های غول پیکر، گلف، لی لی بزرگ، مارپله بزرگ روی زمین، پینت بال، راپل، دوچرخه سواری، کالسکه، به نمایش گذاشتن  اتومبیل های قدیمی، دوچرخه های چهارنفره ی خانوادگی، شهربازی بادی(مجیک لند)، کاردستی، نقاشی، کتاب های فوق العاده زیبا در حوزه کودک، ماهیگیری ماهی پلاستیکی در استخر بزرگ مخصوص کودک، یا توپ جادویی که بچه داخل توپ قرار می گرفت وبعد  توپ باد می شد و بچه توی استخر کوچکی رها می شد؛ (خنده های سید مسیحا یادم نمی رود.)

مسابقه رنگ آمیزی تخم مرغ های سفالی بزرگ بین نقاشان و تکاپوی آنان برای خلق بهترین اثر با سبک های متفاوت.

 اجرای برنامه کودک به طور زنده، برنامه مخصوص وقت اذان و اذان زنده مؤذن در فضای باز و اقامه اول وقت نماز جماعت در فضای باز وطرح مطالب جالب بین دو نماز، قرار دادن استخر ویژه ماهی های هفت سین خانواده ها جهت نجات  این ماهی های بیچاره و بازگشت آن ها به طبیعت و کمتر غصه دار شدن کودکان به خاطر مرگ ومیر آن ها، غرفه های صنایع دستی و آشنایی با اقوام ایرانی، بزرگ ترین سفره هفت سین بادی جهان و....همه از موارد مثبتی بود که در جشنواره نوروزی برج میلاد با آن برخورد می کنید و شما را به شعف  وا می دارد، که جای تقدیر و تشکر دارد،

اما یک نکته منفی وجود داشت که به نظرمن 20% کار را خراب می کرد؛ ایده دهکده حیوانات به خودی خود چیز جالبی بود و لاما (یک نوع شتر)، گرگ اصفهان و ماهی های رنگارنگ  آن ،تو را در عظمت خلقت پروردگار مبهوت می کرد، اما آن چه بی تردید و بدون اغراق موج می زد تبلیغ و تشویق فرهنگ نگه داری سگ بود؛غرفه ویژه ی عکس با سگ های شکاری و دائما در یک LCD پخش عکس فوتبالیست هایی که با سگ ها عکس گرفته بودند؛غرفه ی دیگری که دو سگی که همیشه در کارتون ها در فضای قطب می بینید با لباس های اسکیمو برای عکاسی طراحی شده بود و زن و مرد و کودک دائما در حال تعامل و نوازش سگ ها بودند، گویای همین مطلب بود. تبلیغ انواع غذاها و لوازم داشتن سگ از قلاده و کیف جا به جایی سگ گرفته تا...نمونه ی دیگری جهت تایید این موضوع بود.

غرفه ای با عنوان سرپناه که چنین جملاتی در آن موج می زد:« برای کمک به این حیوانات بی پناه نیازمند کمک شما هستیم و یا دست از آزار حیات  وحش برداریم» و جالب این که تنها عکس هایی که در زیر این جملات درج شده بود سگ ها با نژاد ها و مدل های مختلف بودند!! داشتن سگ و بودن با آن در این غرفه ها کاملا افتخار محسوب می شد و کاملا فضا به تواین موضوع را  القاء می کرد،راستی ،به کجا چنین شتابان؟

حالم به هم میخورد وقتی که صاحبان سگ ها یک قلوپ آب یا غذا را خودشان می خوردند و قلوپ و لقمه بعدی را با سگ ها تقسیم می کردند. حالا ازهمه بدتر، این مناظر را کجا می دیدی، در برج میلاد تهران که نماد شهری وکشوری ماست و دائما از تلوزیون ما تبلیغ می شود و قطعا تعداد زیادی روی آن نظارت دارند ولی نمی دانم چرا شیطنت تعمدی افراد خاصی را نمی بینند یا ترجیح می دهند نادیده بگیرند،جدا چرا؟

پیشنهادمی کنم تا 16 فروردین که آخرین ساعات بازدید از این جشنواره زیبا است به دیدن آن بروید وچنین نقدی را به گوش برگزارکنندگان آن برسانید.